niedziela, 26 stycznia 2014

Musa cheesmanii N.W.Simmonds



Brak synonimów.


Musa cheesmanii jest dużą i silną rośliną, tworzącą zwarte, bananowe kępy, pochodzącą z prowincji Assam w Indiach. Pseudo-kłodzina osiągająca do 6 m wysokości jest nieco zgrubiała u podstawy. Ma kolor intensywnie brązowoczerwony przy czym nasady pochew liściowych mogą być zielone lub czerwone. Ponad to pseudo-kłodzina ma charakterystyczny, woskowy nalot co szczególnie widoczne jest u młodych roślin.

Ogonki liściowe mają błoniaste krawędzie, które szczelnie przylegają do pseudo-kłodziny. Blaszka liściowa jest szara z fioletowo brązowym unerwieniem, choć nie wyczuwa się na niej woskowania. Sok rośliny jest mleczny i wodnisty.

Kwiatostany żeńskie są odchylone od rośliny na długiej szypułce grubości około 4 cm. Kwiaty są koloru kremowobiałego lub bladożółte. W owocach znajdują się kuliste, szorstkie w dotyku, lekko spłaszczone nasiona, o średnicy 8-10 mm i grubości 5-7 mm.

Nazwę Musa cheesmanii nadano roślinie na cześć E.E. Cheesman'a, profesora botaniki w Imperial College of Tropical Agriculture w Trynidadzie.

Bananowca cheesmanii cechuje podobna odporność na niskie temperatury jak i Musa sikkimensis. Jest to spowodowane tym, że oba gatunki występują praktycznie na jednakowym obszarze. O cechach roślin decydują panujące warunki klimatyczne. Kluczową rolę w przystosowaniu się roślin do krótkotrwałego mrozu odgrywają spływy syberyjskich mas powietrza w kierunku południowym, przez Chiny nad Indie. Pomimo czasowego oddziaływania temperatur ujemnych na środowisko w tamtej części świata, ziemia praktycznie nigdy nie zamarza, a więc o mrozoodporności bananowców nie może być mowy. Najniższe temperatury powietrza jakie może znieść M. cheesmanii wynoszą -18 °C po starannym okryciu kłącza.

Do uprawy w Polsce najlepszy jest duży pojemnik z żyzną i przepuszczalną glebą. Tę z kolei należy utrzymywać stale wilgotną w okresie letnim, a w czasie zimy dopuszczalne jest jej lekkie przesuszenie. Idealnym stanowiskiem do uprawy jest słoneczne miejsce w ogrodzie lub na tarasie. W okresie intensywnego wzrostu koniecznym staje się silne nawożenie.  

Bananowiec cheesmanii osiąga 6-7 m wysokości jeśli uprawiany jest w gruncie. W pojemniku może osiągnąć około 3 m. 

Roślinę można rozmnożyć poprzez podział karp korzeniowych lub przez nasiona. Rozmnażając wegetatywnie należy odcinać młode sadzonki późną wiosną wraz z częścią korzeni. Po posadzeniu ważne jest zapewnienie ciepła, światła i wilgoci. 

Nasiona z kolei przed siewem powinno się moczyć przez 3 dni w ciepłej wodzie, a następnie siać w przepuszczalne i lekkie podłoże. Ważne jest utrzymywanie stałej wilgotności gleby oraz powietrza. Kiełkowanie następuje w czasie od jednego do kilku miesięcy gdy temperatura utrzymuje się na poziomie 25-30 °C.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz