Musa beccarii N.W.Simmonds

Brak synonimów.

Jest to jeden z najpiękniejszych bananowców botanicznych, nadający się zarówno do upraw ogrodowych, tarasowych jak i do utrzymywania całorocznie w pomieszczeniu, gdzie bardzo często zakwita. Kwiatostan jest wzniosły, zjawiskowo piękny, żywo czerwony i utrzymuje się przez długi okres czasu. 

Musa beccarii pochodzi z Malezji, dokładnie z Sabah w północno-wschodniej części Borneo. Nazwa rośliny pochodzi od nazwiska włoskiego naturalisty Odoardo Beccari, odkrywcy nowego gatunku.

Bananowiec dorasta do 3-3,5 m wysokości, przy czym pseudo-kłodzina osiąga 1-1,5 metra. Pochewki liściowe są zielone i błyszczące z brązowo-fioletowymi krańcami. Ogonki liściowe mają długość 30-35 cm. Liście z kolei są długie, osiągają około jednego metra, a przy tym szerokie na 30 cm. Ich kolor jest jasnozielony, a kształt podłużnie lancetowaty.

Kwitnienie rozpoczyna się, kiedy cała roślina osiąga 1-1,5 m wysokości. Kwiatostan pojawia się na czubku pseudo-kłodziny. Błyszczące przylistki kwiatostanu ściśle zachodzą na siebie, kolor ich jest zielony i czerwony z żółtymi końcówkami.

Musa beccarii var. hottana

Owoce pojawiają się małymi grupami, po 2-5 klastrów (pęczków), na krótkich, wyprostowanych łodyżkach, a każdy z klastrów składa się z 1-3 zielonych owoców. Kształt ich jest cylindryczny, zwężający się ku górze. Osiągają długość 5-15 cm oraz około 2 cm średnicy.

Bananowiec ten wytwarza podziemne bulwy, przypominające cebule, z których wyrastają pseudo-kłodziny. Gdy owocowanie dobiega końca, stare bulwy i wyrastające z nich łodygi obumierają, ale w zamian w ziemi pozostaje duża liczba małych cebulek, z których wyrastają nowe rośliny.

W roku 2005, po przeprowadzeniu dogłębnych badań terenowych, ponownie opisano omawiany gatunek. Było to związane z odkryciem nowego, niezwykle rzadkiego rodzaju roślin, występującego na ograniczonym rzeką Kinanbatangan obszarze, we wschodniej części prowincji Sabah. Nowo odkryty rodzaj nazwano Musa beccarii var. hottana. Bananowce spotykane w handlu w Europie należą do starego typu roślin, sklasyfikowanego obecnie jako Musa beccarii var. beccarii. Szczegóły znajdują się w linku: Genome constitution for Musa beccarii.

Musa beccarii ma zastosowanie głównie jako roślina ozdobna, choć jej owoce nadają się do spożycia. Do uprawy potrzebna jest zasobna i przepuszczalna gleba o odczynie kwaśnym. Stanowisko może być zarówno słoneczne jak i zacienione. Konieczy jest też obszerny pojemnk, z racji rozrastających się w podłożu bulw. Bananowca cały rok należy utrzymywać w cieple, szkodzą mu temperatury poniżej 10 °C. Ważne jest zapewnienie stałej wilgotności gleby oraz nawożenia.

Rozmnażanie przeprowadzamy przez oddzielenie bulw przybyszowych, kiedy wyrosną z nich nowe pędy, lub poprzez wysiew nasion. W przypadku tej drugiej metody, nasiona należy moczyć w ciepłej wodzie przez dzień lub dwa, następnie wysiać do lekkiego i przepuszczalnego podłoża, utrzymywać wysoką wilgotność podłoża oraz powietrza. Wschody następują w przeciągu kilku tygodni lub miesięcy w temperaturze 20-25 °C. Po wschodach sadzonki należy pikować do doniczek i uprawiać w cieple.