Brak synonimów.
Jak wiadomo bananowce są największymi bylinami na ziemi, tak więc to właśnie w tej rodzinie należy poszukiwać rekordzisty-giganta, którego ogrom przytłoczy niejednego amatora. Ingens jest właśnie tym rekordzistą.
Jego wymiary są naprawdę imponujące. Wysokość pseudo-kłodziny może dochodzić do 16 metrów. Jej obwód czasami przekracza 2m. Ogonki liściowe mają około 60 cm, liście średnio 5 metrów długości i metr szerokości. Można usiąść z wrażenia, tym bardziej kiedy zdamy sobie sprawę, że w roślinie nie ma ani deka zdrewniałej tkanki.
Kwiatostan tego bananowca, podobnie jak wspomniane już inne części byliny, jest ogromny, zawieszony na gładkiej szypule o średnicy około 10 cm. Pierwszy raz pojawia się po 10-15 latach wzrostu. Owocostan składa się mniej więcej z dwudziestu klastrów (pęczków), z których każdy zawiera 16-25 owoców. Waga owocostanu może osiągać około 60 kg.
Dojrzałe owoce mają około 18 cm długości oraz 3-4 cm szerokości i nie nadają się do spożycia. Nasiona są gładkie, o jakby prostokątnym zarysie, zmienne w kształcie. Kolor ich jest ciemnobrązowy lub czarny. Średnica nasion waha się między 4-10 mm. Każde nasiono posiada około 2 mm wgłębienie. Musa ingens wytwarza niewielką ilość odrostów korzeniowych.
Pomimo ogromnych rozmiarów, trudności w utrzymaniu rośliny w dobrej kondycji, wyjątkowo trudnego rozmnażania z nasion, ingens jest pożądaną rośliną przez kolekcjonerów na całym świecie. Nie jest to jednak dobry gatunek dla początkujących pasjonatów.
Siedliskiem naturalnym tej rośliny są wyżynne lasy Nowej Gwinei o wysokości od 1300-1800 m n.p.m.
Do uprawy wymagana jest odpowiednia przestrzeń, ponieważ bananowiec rośnie szybko i w bardzo krótkim czasie może okazać się zbyt duży. Podłoże musi być wilgotne, przepuszczalne, bardzo żyzne, a oprócz tego konieczne jest silne nawożenie. Ingens dobrze znosi pełne słońce jak i miejsca zacienione. Dla prawidłowego rozwoju wymagana jest temperatura oscylująca wokół 30 °C w ciągu dnia i chłodniejsze wieczory z temperaturą między 15-25 °C.
Aby rozmnożyć Musa ingens, należy oddzielić wyrastające z kłącza młode pędy, przy czym jest ich wyjątkowo mało. Najczęściej stosowaną metodą jest wysiew nasion, ale są stosunkowo trudne do zdobycia. Jeżeli uda się je zakupić, należy je moczyć przez 3 dni w ciepłej wodzie, codziennie wymieniając ją na czystą. Wysiew przeprowadzamy do lekkiego i przepuszczalnego podłoża i utrzymujemy stałą wilgotność substratu oraz powietrza. W początkowej fazie kiełkowania, przez 2-3 tygodnie, temperatura powinna wynosić 15-18 °C. Następnie należy ją podnieść do 25-30 °C. W takich warunkach wschody następują nieregularnie w okresie od jednego miesiąca do ponad roku. Dobrym sposobem na stymulowanie kiełkowania może okazać się zmienna temperatura, w ciągu dnia utrzymywana na poziomie 30 °C, w nocy około 20 °C.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz