Musa x paradisiaca (Grupa AAB) 'Ae Ae'

Istnieje bardzo dużo niewiadomych o pochodzeniu Musa 'Ae Ae'. W świecie bananowców jest to jedna z najbardziej tajemniczych, ale też i najpiękniejszych osobliwości.

Niezwykłość ta polega na niespotykanej kolorystyce. Roślina jest ubarwiona niezwykle różnorodnie w odcieniach zieleni, bieli lub kremu. Barwy te występują na liściach i pseudo-kłodzinie smugami, ponad to ogonki liściowe dość często posiadają różowe przebarwienia. Owoce Musa 'Ae Ae', podobnie, są paskowane zielonymi i białymi smugami, ponad to są smaczne, mogą być spożywane na surowo lub po przyrządzeniu.

Za naturalne siedlisko tej rośliny przyjmuje się Hawaje, ponieważ tam odkryto pierwsze

Musa x paradisiaca 'Ae Ae'

egzemplarze. Jednak bananowiec ten ma pochodzenie azjatyckie, ponieważ na Hawajach nie występują żadne rodowite gatunki bananowców, a ponad to 'Ae Ae' jest hybrydą pomiędzy Musa acuminata i Musa balbisiana. Te dwa z kolei gatunki w przeszłości zostały sprowadzone na hawajskie wyspy. Nie wiadomo czy hybryda 'Ae Ae' została stworzona na skutek zamierzonego działania człowieka, czy też gatunki skrzyżowały się przypadkiem. Od około 50 lat hybrydę tę spotyka się również na Florydzie w Stanach Zjednoczonych. 

Uprawa jest nieco bardziej wymagająca niż innych bananowców. Dla prawidłowego rozwoju potrzebne jest ciepło oraz cień, ponieważ bezpośrednie nasłonecznienie uszkadza białe fragmenty liści. Gleba musi być koniecznie kwaśna (ph maksimum 6-lepiej jeśli będzie to 5), wilgotna i zasobna. Stosowanie większej ilości azotu powoduje nasilenie się barwy zielonej na liściach. Musa 'Ae Ae' może osiągnąć wysokość docelową, około pięciu metrów, w ciągu dwóch lat. Generalnie dobrze znosi warunki suchego powietrza, ma jednak złą tolerancję na bardzo wysokie temperatury. Zimą temperatura nie powinna spadać poniżej 15-18 °C, ponieważ może to powodować gnicie korzeni.

Musa 'Ae Ae' jest bardzo rzadką rośliną w uprawach kolekcjonerskich, co przekłada się również na cenę. Związane to jest z utrudnionym rozmnażaniem. Bananowiec ten nie wytwarza nasion, a na cztery odrosty korzeniowe tylko jeden posiada przebarwienia, pozostałe są z reguły jednolicie zielone. Nie sprawdza się tu również metoda in vitro. Geny odpowiedzialne za różnokolorowe przebarwienia są umiejscowione w sposób nieregularny w roślinie, co utrudnia pobranie odpowiedniego materiału do tworzenia kultur w warunkach laboratoryjnych.