sobota, 18 stycznia 2014

Musa acuminata Colla



Brak synonimów.


Naturalnym siedliskiem dla Musa acuminata są tropikalne lasy Azji Południowo-Wschodniej. Gatunek ten to protoplasta współczesnych odmian hodowlanych bananowców jadalnych. Początki jego uprawy przez człowieka sięgają około 10 000 lat wstecz. To jedna z najwcześniej "udomowionych" roślin na ziemi.

Owoce tego gatunku zawierają stosunkowo dużo nasion, co sprawiło, iż człowiek, na drodze selekcji oraz krzyżówek międzygatunkowych (z Musa balbisiana), dążył do wyhodowania kultywarów o mniejszej ich liczbie, bądź całkowicie nasion pozbawionych. Obecnie część odmian rozmnaża się jedynie poprzez odrosty korzeniowe lub kultury in vitro.

Bananowiec jadalny, bo tak często jest określany, osiąga około 9 m wysokości. Jego potężna pseudo-kłodzina jest koloru zielonego z brązowymi plamami. Liście podobnie, są zielone i również mogą posiadać brązowe przebarwienia, ewentualnie spotyka się rośliny, których ulistnienie z wierzchu jest zielone, a od strony spodniej fioletowe. Sam liść może osiągać około 3 metrów długości. 

Pióropusz liści Musa acuminata Colla.

Kwiatostan rośliny pojawia się po około 10-15 miesiącach uprawy bez niskich temperatur, jest on koloru fioletowego. Wyrasta prostopadle lub skośnie w stosunku do pseudo-kłodziny, pojawiające się później kwiaty są barwy białej lub żółtobiałej.

Musa acuminata jest gatunkiem tolerującym tylko ciepłe warunki uprawy. Spadki temperatury poniżej zera zabijają całą roślinę, mimo to jest ona bardzo chętnie uprawiana w ogrodach ze względu na duże walory dekoracyjne. Wzrost rośliny jest bardzo szybki, to też wymaga ona przestrzeni zarówno w pojemniku jak i w swoim otoczeniu. 

Podłoże do uprawy powinno być bardzo żyzne oraz nieustannie wilgotne. W czasie upałów wymagane jest podlewanie przynajmniej dwukrotne w ciągu dnia z użyciem nawozu. Stanowisko dla tej rośliny powinno być słoneczne, lub o świetle rozproszonym.

Rozmnażanie poprzez podział kłącza nie nastręcza trudności, jeśli odrosty zostaną odcięte odpowiednio blisko rośliny matecznej. Propagowanie z wykorzystaniem nasion również nie jest trudne. Nasiona są zdolne do kiełkowania przez okres dwóch lat, jednak im są świeższe, tym większy otrzymujemy odsetek wschodów. Przed wysiewem nasiona należy moczyć w ciepłej wodzie prze około dobę, następnie umieścić w lekkim i przepuszczalnym podłożu. Wschody w temperaturze 25 °C następują w przedziale od 7 dni do 6 miesięcy. Czas kiełkowania uzależniony jest od świeżości nasion (świeże nasiona oznaczają szybkie wschody).
Charakterystycznie wygięty, prostopadle do pseudo-kłodziny, owocostan Musa acuminata.
W obrębie gatunku wyróżnia się, w zależności od źródeł, od sześciu do dziewięciu podgatunków. Do najczęściej uznawanych należą: 

Musa acuminata burmannica, pochodzący z Birmy, południowych Indii i Sri Lanki.

Musa acuminata errans, wśród rdzennej ludności Filipin, gdzie występuje, zwany "małpim bananem" lub "dzikim bananem". Ten podgatunek w największym stopniu przyczynił się do wyhodowania wielu współczesnych odmian uprawianych komercyjnie. Charakteryzuje się fioletowoniebieskim kwiatostanem oraz wyjątkowo jasnozielonymi owocami w stanie niedojrzałym.

Musa acuminata malaccensis, występuje na Sumatrze i w Malezji.

Musa acuminata microcarpa, występuje na wyspie Borneo. Podgatunek ten posłużył do wyhodowania odmiany 'Viente Cohol'.

Musa acuminata siamea, pochodzi z Kambodży, Laosu i Tajlandii. 





Ponad to, bardzo ważną grupę w obrębie gatunku M. acuminata stanowią hybrydy, w śród których istotną rolę ekonomiczną pełni podgrupa 'Cavendish': 




Oprócz wyżej wymienionej podgrupy, wyróżnia się szereg innych kultywarów, jednak nie mają one tak dużego znaczenia dla masowej produkcji owoców jak te z podgrupy 'Cavendish'. Do najczęściej uprawianych należy:



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz